- dychotomiczny
- dichotomique
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
dychotomiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} oparty na dychotomii; dwudzielny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podział dychotomiczny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dychotomiczny — «dwudzielny» ∆ log. Podział dychotomiczny «podział, w którym klasa przedmiotów podlegająca podziałowi zostaje rozdzielona na dwie podklasy wyłączające się, np. podział liczb naturalnych na parzyste i nieparzyste» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
dychotomiczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dychotomicznośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dychotomiczny: Dychotomiczność klasyfikacji. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień